Fragment:

De pen zwijgt nooit

de schrijver laat een stille traan
het waren mooie jaren
dan lacht ze en ze draait zich om
ze richt de blik naar voren

er wacht alweer een nieuw verhaal
nog zoveel te vertellen
van één ding kan ze zeker zijn
houzee, de pen zwijgt nooit!

Bekijk ook de pdf van het afscheidsgedicht voor Fieke van Wengerden